امروزه بیابان‌ها نیز جزو جاذبه‌های گردشگری بسیاری از کشورها به حساب می‌آیند و به لطف طبیعت بکر و آرامش و آسمان پرستاره می‌تواند یکی از گزینه‌های اصلی هر مسافری برای بازدید باشد.
بیابان به منطقه‌ای گفته می‌شود که درآن باران کمی می‌بارد و گیاهان و حیوانات زیادی نمی‌توانند در آن زندگی کنند. در واقع به دلیل آب وهوای خاصی که دارند، پوشش گیاهی و جانوری مخصوص به خود را دارند. جالب است بدانید مردم هم اغلب فکر می‌کنند که بیابان به مکان‌هایی گرم گفته می‌شود؛ در حالی‌که برخی از بیابانهای دنیا واقعا سرد هستند. در اینجا قصد داریم تعدادی از زیباترین بیابانهای را به شما معرفی کنیم که ارزش دیدن دارند.
بیابان گبی، آسیا
بیابان گبی (Gobi) با ۱,۳۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت، پهناورترین بیابان آسیا است که بخش‌هایی از شمال و شمال غربی چین را پوشش می‌دهد و تا جنوب مغولستان نیز ادامه می‌یابد. این بیابان به سبب قرار گرفتن جاده‌ی ابریشم در آن و نیز تشکیل دادن بخش اعظمی از امپراطوری مغول، به شهرت رسیده است.
گبی، یک بیابان «سایه باران» است (سایه باران به بیابانی گفته می‌شود که در آن، کوه‌های اطراف، اجازه‌ی ورود ابرها را نمی‌دهند و در نتیجه بارانی در این بیابان‌ها باریده نمی‌شود) و با وجود داشتن آب و هوای نامناسب، شب‌های به شدت سرد و روزهای سوزان، این منطقه محل سکونت گونه‌های متعددی از حیوانات مانند شترهای بلخی است. عده‌ای نیز معتقدند که اولین تخم دایناسورها در این مکان یافت شده بود.
پارک طبیعی باردناس رئالس، اسپانیا
بیابانهای زیادی در اروپا وجود ندارد، اما در شمال اسپانیا می‌توان چنین جایی را پیدا کرد. پارک طبیعی باردناس رئالس، (Bardenas Reales Natural Park) در جنوب ناوار مخفی شده و قلمروی ماسه سنگ، رس و گچ است که در طی قرن‌ها به شکل دره‌ها و تکه سنگ تبدیل شده‌اند. این بیابان با ۴۵ کیلومتر وسعت، خیلی بزرگ نیست؛ اما در بخش مرکزی آن می‌توان چاله‌های شنی فوق‌العاده‌ای را دید که از نمک سفید و اشکال ناهموار تشکیل شده‌اند. با اینکه به نظر می‌رسد منطقه‌ای دورافتاده باشد، ولی به راحتی می‌توان از آن دیدن کرد.
بیابان موهاوی، آمریکا
بیابان موهاوی (Mojave desert) در جنوب غربی آمریکا واقع شده است و کمتر از ۲۵۰ میلی متر در سال بارندگی دارد. این بیابان با حدود ۵۷,۰۰۰ کیلومتر مربع مساحت، در مقایسه با صحرای بزرگ آفریقا، وسعتی مثل یک ساعت شنی دارد. این بیابان که از روی قبیله سرخ‌پوستان موهاوی نام‌گذاری شده، صحرایی خشک است که قسمت‌هایی از ایالات یوتا، کالیفرنیا، آریزونا، و نوادا را دربر می‌گیرد. جالب است بدانید که شهر شلوغ لاس وگاس درست در وسط این بیابان قرار دارد.
پارک ملی دث ولی (Death Valley National Park) در این بیابان و در پایین‌ترین بخش آمریکای شمالی قرار دارد و گرم‌ترین و خشک‌ترین پارک ملی در آمریکا به‌شمار می‌رود. این پارک زیستگاه تعداد زیادی از گونه‌های گیاهی و جانوری نظیر بوته قطران، گوسفند بزرگ‌شاخ، کایوت و کپوردندان دث ولی است که خود را با این محیط خشن بیابانی وفق داده‌اند.
بیابان تکله مکان، چین
بیابان تکله مکان (Taklamakan)، بزرگ‌ترین بیابان کشور چین و هجدهمین بیابان بزرگ جهان است. این بیابان در غرب چین، در استان سین‌کیانگ و در حوضه آبریز تاریم و غرب بیابان گبی قرار دارد. مساحت آن ۲۷۰ هزار کیلومتر مربع، در ازای آن هزار کیلومتر و پهنایش ۴۰۰ کیلومتر است. پوشش گیاهی بسیار کمی دارد و جمعیت ثابتی در آن زندگی نمی‌کنند، هرچند تعداد محدودی شکارچی و جوامع اقلیت مسلمان در این منطقه بودند که توسط مقامات چینی به حاشیه‌ی این بیابان رانده شدند.
دشت کویر، ایران
دشت کویر (Dasht-e Kavir) یا کویر مرکزی ایران، بیابان غالبا کویری وسیعی به طول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر و عرض تقریبی ۳۹۰ کیلومتر در جنوب رشته‌کوه البرز در مرکز شمالی ایران است. سطح این بیابان به خاطر نبود بارندگی، از بلورهای نمکی تشکیل شده است. اینجا آخرین زیستگاه گربه‌های بزرگی نظیر یوزپلنگ محسوب می‌شود. دمای هوا در تابستان از ۵۰ درجه سانتی‌گراد بیشتر می‌شود و مکان‌های زیادی برای اقامت مسافران در این محل به چشم نمی‌خورد، هرچند مسافران می‌توانند از مهمان‌سرای آتشونی (ateshooni.com) در روستای گرمه استفاده کنند که تورهای پیاده‌روی و کمپینگ در این بیابان نیز دارد. پارک ملی کویر، پارک ملی خارتوران، کویر پلوند فردوس، کویر بجستان، کویر حاج علی‌قلی (دامغان)، کویر مسیله، بیابان مرنجاب، بیابان بند ریگ و… در این منطقه واقع شده‌اند.
دشت لوت، ایران
ایران نه تنها، بیابان نمکی بزرگی دارد، بلکه دشت لوت (Dasht-e Lut) که از آن به‌عنوان «دشت خالی» یاد می‌شود نیز در این کشور واقع شده است. این دشت در جنوب شرق ایران و در بین بخشی‌هایی از استان‌های کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی قرار دارد و با مساحتی حدود ۱۷۵ هزار کیلومتر، حدود ۱۰ درصد از وسعت ایران را دربر گرفته است. دشت لوت از جمله مناطق فراگرم و خشک جهان است که بیشترین دمای آن در سال ۲۰۰۵ با بیشینه دمای ۷۰٫۷ درجه سانتی‌گراد ثبت شد. دانشمندان علت گرمای بالای آن را رنگ تیره و خشکی سطح آن دانسته‌اند که موجب جذب گرمای خورشید می‌شود.
گندم‌بریان یا ریگ‌سوخته مجتمع تپه‌های پوشیده از گدازه‌های آتشفشانی به مساحت ۴۸۰ کیلومتر مربع است که در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شهداد در کویر لوت در استان کرمان قرار دارد. این منطقه در شرق رودخانه شور واقع شده است و به دلیل گرمای بسیار زیاد هوا حیاتی در آن وجود ندارد. گندم بریان پوشیده از سنگ‌ها و گدازه‌های بازالتی سیاه‌رنگ آتشفشانی است و همین پوشش سیاه آتشفشانی موجب بالا رفتن شدید گرما در این منطقه می‌شود.
بیابان تار، هند
بیابان تار (Thar) در هند، هفتمین بیابان بزرگ دنیا و سومین بیابان بزرگ آسیا محسوب می‌شود که مساحتی بالغ بر ۲۰۰,۰۰۰ هزار کیلومتر مربع دارد. این بیابان بخش‌هایی از راجستان در هند و پنجاب و سند در پاکستان را دربرمی‌گیرد و در گذشته بخشی از مسیر کاروانی از دهلی به حساب می‌آمد. بیابان تار به لطف وجود خاک‌های شنی و چمنزار، زیستگاه بز کوهی، گل یلدا، قوچ سیاه و درختان آکاسیا است. این بیابان فاصله‌ی زیادی با قلعه‌ها قصرهای راجستان که در بروشورهای گردشگری نشان داده شده است، دارد؛ اما اسب‌سواری در این محل می‌تواند جذابیت‌های خودش را داشته باشد.
بیابان قطب جنوب
بیابان قطب جنوب (Antarctica)، وسعتی به اندازه ۱۴ میلیون و ۲۴۵ هزار کیلومتر مربع دارد و از آنجا که میزان بارش در آن به کمتر از ۲۰۰ میلی‌متر در سال می‌رسد، به آن بیابان می‌گویند. دمای هوای آن معمولا بسیار سرد بوده و ممکن است تا ۸۹ درجه سانتی‌گراد زیر صفر در زمستان و در تابستان نیز در برخی مواقع در نواحی ساحلی، تا ۱۵ درجه بالای صفر برسد. به همین دلیل هیچ‌کس به‌طور دائمی در این منطقه زندگی نمی‌کند. ساکنانی که به‌طور موقت به این مکان می‌آیند ۱۰۰۰ الی ۵۰۰۰ نفر در سال هستند که متشکل از محققان و کارکنان آنان می‌شود.
بدون پاسخ به “با زیباترین بیابانهای دنیا آشنا شوید!”